De opkomst en de (razendsnelle) ondergang van Nokia’s N-Gage

We starten JJ zijn eerste research item van het nieuwe jaar, met een blik op het verleden. Hij gaat het namelijk hebben over de N-Gage. En er zullen nu vast wel een paar mensen zijn die denken ‘Huh, wat is de N-Gage?’. Maak je maar geen zorgen, JJ is er om jullie een klein lesje geschiedenis te geven over een van de meest bizarre pogingen om Nintendo van de kroon te stoten.

Wat is de N-Gage?

De N-Gage was een hybride handheld afkomstig van Nokia. Een telefoon waar je op kon gamen. Of een handheld waar je mee kon bellen. Vandaag de dag volstrekt normaal, in 2002 revolutionair. Nokia was toen wat Apple nu is. Absolute marktleider. Wilde je erbij horen, dan had je een Nokia. De Finnen zagen het succes van de Game boy, en dachten ‘dat kunnen wij ook, maar dan beter.’  Ze bedachten een concept voor hun eigen handheld. Maar hun handheld, had een twist. Het werd een hybrid tussen een smartphone en een handheld console. Cool toch…

Als warme gebakjes over de toonbank, not…

En vele van jullie zullen het waarschijnlijk al aan zien komen: De N-Gage was geen groot succes. Hun concurrent, de Game Boy Advanced wist de handheld met een gigantisch verschil voor te blijven qua verkoopcijfers. Voor iedere verkochte N-Gage werden er 100 Game Boys verkocht. Daarnaast maakte Nokia ook een redelijk amateuristische fout toen zij bekend maakte dat hun handheld zo’n 400.000 exemplaren had verkocht in de eerste twee weken. Wat zij daarbij niet meldde, was het feit dat deze cijfers gingen over wat aan retailers was geleverd. Dus niet over het aantal mensen dat de N-Gage daadwerkelijk had gekocht. Want die verkoopcijfers lagen toch echt ietsjes lager. Hoe kwamen de Finnen tot zo’n bizar stuk tech? Hoe konden ze kans van slagen zo verkeerd inschatten? En wat waren de herinneringen van JJ zelf aan de N-Gage?