Eindejaarsinterview Huey [Eindejaarscontent 2024]
De rots in Mexico
Nog geen account? Registreer hier
Een grote release in deze barre Corona tijden. Dat kunnen we wel gebruiken. Gamen is dé manier momenteel om alle ellende eventjes te vergeten. En dus zou Doom Eternal wel eens spekkoper kunnen zijn nu zoveel mensen op zoek zijn naar toffe games om de tijd mee te verdoen. En Doom is natuurlijk ook wel een naam. Misschien wel dé shooter die het FPS-genre op de kaart heeft gezet. Knalharde schietpartij tegen de meest brute en pittige vijanden die je in je game-leven tegenkomt.
Aan Skate, en JJ, alle twee grote fans van de franchise, de taak om de game aan een test te onderwerpen. Het laatste deel, Doom Renegade, viel bij alle twee de heren in goede smaak. De typische Doom-lompheid werd hier gekoppeld aan een ongewoon hoge moeilijkheidsgraad. We mogen het nooit zeggen van de community, maar we doen het toch. Dit leek wel bijkans de Dark Souls onder de FPS-games. Ging het nieuwe deel op dezelfde route door? Was het wederom een enorme tour de force om uit te spelen, of wilde Bethesda het, nu hun andere titels wat minder florissant lopen, wat simpeler houden, opdat meer gamers met de shooter aan de slag konden?
Vier dagen lang hadden de heren de tijd om het einde van Doom Eternal te behalen. Is ze dat gelukt? Hoe beviel de game ze? Hoe hoog lag de moeilijkheidsgraad dit keer? En wat vonden ze van de parcours invloeden die de developer dit keer in de game had gestopt? Dat is nieuw voor de Doom-franchise en zeker in het begin even wennen. Maar zien ze het als een welkome toevoeging? Als iets dat de gameplay van Doom rijker maakt? Of leverde het vooral onnodige frustratie op? Je gaat het allemaal horen, zien en beleven in de uitgebreide Premium review van de nieuwste telg uit deze klassieke shooter-familie: Doom Eternal.