De opkomst en (snelle) ondergang van Google Stadia

Het klonk in 2019 allemaal zo mooi. Jouw games streamen van vrijwel elke plek op de aardbol denkbaar, zonder dat je een fysieke disk en console of snelle PC nodig hebt. Dat zou je een hoop geld gaan schelen en een hoop gemak brengen. Dat was exact wat Google beloofde met hun Stadia. Stadia is (de dienst blijft tot en met 18 januari online) een cloudgamingdienst waar abonnees games in 4K-resolutie met 60 beelden per seconde spelen zonder dat ze game zelf hebben. De spellen worden naar hij device gestreamd. De belofte was mooi, het startkapitaal en de techniek met Google aanwezig en de ambitie klotste over de rand. Niks stond  een succesverhaal in de weg toch?

Google stapelde met Stadia fout op fout

Wel dus. Drie jaar later trekt Google de stekker uit Stadia. De dienst trekt (veel) minder spelers dan gehoopt en is flink verliesgevend. Ruim 750.000 abonnees in verwarring achter latend. Wat is hier in hemelsnaam gebeurd? Hoe kan het dag een immens bedrijf als Google, met een enorme portemonnee en veel getalenteerde werknemers, er niet in slaagt om een gaming platform te lanceren? Kolfje naar de hand van JJ die in de materie dook en met het volgende verhaal kwam.

Slechts 22 oude games bij launch

Er werd door voorman Harrison een hoop beloofd. Van unieke games tot functionaliteiten die voor veel gamers nog als ondenkbaar werden beschouwd. Een stuk gameplay delen met en vriend die dag stuk dan ook kun spelen. Meekijken met een vriend als hij een game speelde. Met een klik op een link binnen vijf seconde de game spelen. De sky leek de limit. Maar de limit lag dus een flink stuk eerder. Wat is er allemaal mis gegaan bij Stadia en hadden bepaalde zaken voorkomen kunnen worden? En welke lessen kan de industrie uit dit debacle leren?