2007: Het jaar dat de industrie de E3 bijna de nek omdraaide

De E3, en iedereen weet het, zit in zwaar vaarwater. En dat was al het geval voordat het Coronavirus de kop op stak en organisator ESA zich genoodzaakt zag de beurs af te gelasten. In een tijdspanne van een paar jaar hebben een aantal grote partijen het event vaarwel gezegd. Deze ‘anchor tenants’ zoals de ESA ze noemt, zijn de grote publiekstrekkers en bepalen daardoor mede of de middelgrote en kleine partijen ook naar de beurs komen. En dat speelt dus nu. Maar niet voor de eerste keer. In 2007 gebeurde exact hetzelfde. En alhoewel het ‘probleem’ na twee jaar werd opgelost, geraakte de E3 daarna nooit meer op het oude niveau.

Van 70.000 bezoekers naar 3000 en van dik 400 exposanten naar krap 40

Wat is er dan gebeurd? Dat gaat JJ je nu vertellen. En het mooie van dit verhaal is dat hij een van de weinige game-journalisten in Nederland was die bij de beide ‘gemankeerde’ E3’s aanwezig is geweest. Hij kan dit verhaal dus vanuit eerstehands perspectief vertellen. De E3 had net twee zeer succesvolle jaren achter de rug met een recordaantal van 70.000 bezoekers toen de grote publishers opeens begonnen terug te krabbelen. Ze wilden niet meer naar de E3. Het hoe en waarom van dit besluit, dat de ESA nogal overviel, legt JJ in deze video uit. Gevolg was wel dat de E3 als beurs in het Convention Center opeens niet meer bestond. De E3 was veranderd in een zogenaamde ‘media and business summit’ waar je alleen op uitnodiging kwam. En JJ was een van de gelukkigen die deze uitnodiging kreeg.

“The only thing that was worse than having a giant E3 was having a tiny E3”

Hoe waren deze twee E3’s (de editie van 2007 en 2008) opgezet? Hoe werkte het en hoe kreeg de media de content tot zich? Ook belangrijk, hoe was de impact? Werd er veel media gemaakt en hoe waren de verkoopcijfers uiteindelijk van de games die daar gepresenteerd werden? En tot slot, hoe liep dit verhaal af? Want dat laatste is belangrijk om te de toekomst te kunnen inschatten. De E3 staat immers weer op zo’n kruispunt. Moet de ESA verder gaan als steeds meer grote partijen er niet willen staan? En zo ja, hoe dan? JJ legt het allemaal uit en sluit af met een prognose, deels gebaseerd op een onderbuikgevoel maar deels ook op basis van geluiden die hij opvangt binnen de industrie.