Dragon Quest III HD-2D Remake voorzien van Launch Trailer
The Legacy Begins...
Nog geen account? Registreer hier
Capcom bracht de remake van Resident Evil 2 begin dit jaar uit. De game werd uitzonderlijk goed ontvangen; momenteel heeft de game een gemiddeld cijfer van 92/100 op Opencritic. De heren van Gamekings waren ook zeer enthousiast. Een kritiek puntje van een aantal PC gamers was echter de meegeleverde Denuvo DRM. Bijna een jaar later besluit Capcom om het systeem, door middel van een patch, uit de game te strippen.
Denuvo is een zogenaamd DRM systeem. Oftewel: een Digital Rights Management systeem. Je zou misschien bijna gaan denken dat hiermee geduid wordt op digitale privacy rechten of iets dergelijks, maar dat is natuurlijk niet het geval. Feitelijk komt het erop neer dat een DRM systeem het doel heeft om te controleren dat een gebruiker ook daadwerkelijk het recht heeft om het product in kwestie te mogen consumeren. Of, simpeler gezegd: Heb je wel voor dit spel gelapt?
Denuvo is tegenwoordig qua naamsbekendheid waarschijnlijk het meest bekende systeem.
Hoewel de doelstelling simpel is, betekent dat niet dat elk DRM systeem hetzelfde werkt. Eigenlijk is het voor de maker van het systeem ook maar beter als niet algemeen bekend is hoe hun systeem werkt. Tenslotte maakt die kennis het mogelijk makkelijker voor mensen om het systeem dan te kraken (“cracken”).
Toch weten we wel het een en ander over hoe bijvoorbeeld Denuvo werkt. Ten eerste is er een online activatie nodig. Zou je in dit geval dus Resident Evil 2 hebben opgestart zonder internetconnectie, kreeg je leuk de melding dat je eerst maar even internet moet regelen.
Dit is dan ook direct voor veel gamers een punt van frustratie: waarom moet je een internet connectie hebben om een offline single-player game te mogen spelen? Desondanks betekent dit niet dat je constant tijdens het spelen een internetverbinding nodig hebt. Afgezien van de eerste activatie, checkt het systeem daarna nog periodiek of je nog steeds het recht hebt om het spel te spelen. Op die momenten heb je echter wel een internet verbinding nodig. Dit is dus een verschil met “Always-online DRM”. Bij zo’n systeem moet je ten alle tijden een actieve internet connectie hebben, zoals met de toekomstige Diablo IV.
De tweede frustratiepunt van veel gamers is de mogelijke impact van het DRM systeem op de prestaties van een spel. Op internet gaan er allemaal vergelijkingen rond van games die zonder Denuvo een hogere framerate behalen dan met Denuvo. Dit is te verklaren omdat – afgezien van de online activatie – Denuvo ook echt geïmplementeerd is in de code van het spel. Hoe dat precies in zijn werking gaat houden ze natuurlijk strikt geheim, maar feit is wel dat het een impact heeft. Of die impact ook significant is, wordt door de ene bezworen en door de ander betwist. Eurogamer heeft ook geconcludeerd dat, in ieder geval voor Devil May Cry 5, Denuvo een boosdoener was wat betreft framerate. Daar staat tegenover dat Ars Technica geen verbetering zag bij de Denuvo-vrij versie van Arkham Knight.
Uiteindelijk is elk DRM systeem wel te kraken. Volgens de website van Denuvo duurt het gemiddeld 68 dagen voordat Denuvo gekraakt is. Wanneer dat gebeurd kunnen gamers makkelijk het internet opgaan en het spel illegaal binnen hengelen. Omdat het natuurlijk tijd en geld kost om Denuvo te implementeren, is het dan ook de vraag of het de moeite waard is om met Denuvo of een ander DRM systeem te werken. In veel gevallen lijkt het antwoord op die vraag “Ja” te zijn. Uitgevers hebben de rekensom gemaakt en hebben geconcludeerd dat het financieel gezien nog steeds winstgevend is.
Een Reddit-gebruiker wist, naar eigen zeggen, een Denuvo-medewerker zover te krijgen om hem te vertellen hoeveel het kost om Denuvo te gebruiken. Mogelijk dat die prijzen ondertussen veranderd zijn, maar voor nu moeten we hier even van uit gaan.
Voor AAA games zou dit 100.000 euro zijn (of 0,15 cent per verkochte Steam exemplaar). Klinkt veel, maar dat valt misschien wel mee. Als we even naar Resident Evil 2 kijken, zien we dat die – buiten sales – 59,99 euro kost. Halen we daar (ruwweg) 30% vanaf die Steam vangt, blijft er 42 euro over. Capcom hoefde dus maar 2380 mensen te overtuigen de Steam versie te kopen in plaats van te wachten op een gekraakte versie, om al uit de kosten te komen. Goed, dat nummer zal waarschijnlijk iets hoger liggen omdat er vast nog wel wat extra kosten bij komen, maar het idee is duidelijk: de prijs van Denuvo is zo laag dat AAA uitgevers eigenlijk gek zijn om het niet te doen.
Zoals gezegd kost het volgens Denuvo zelf gemiddeld 68 dagen om een game met Denuvo te kraken. Het sleutelwoord is hierbij wel duidelijk “gemiddeld”. Gaan we bijvoorbeeld wat sites af die precies in de gaten houden of een game al gekraakt is, zien we ook dat bijvoorbeeld Star Wars Jedi: Fallen Order al binnen drie dagen gekraakt was.
Ook Code Vein en Metro: Exodus waren al binnen vier dagen gekraakt. Met zulke nummers wordt het natuurlijk al een stuk lastiger om de aanschafprijs van Denuvo te rechtvaardigen.
Tegenwoordig zien we steeds vaker dat uitgevers besluiten om op een gegeven moment Denuvo uit hun spel te patchen. Mocht een game namelijk gekraakt worden, betekent dat dat de mensen die de game illegaal hebben binnengehaald mogelijk een beter draaiende game hebben dan de mensen die de game legaal hebben gekocht. Door Denuvo na een crack ook bij de legale versie eruit te patchen is dat probleem er niet meer.
DRM vindt je tegenwoordig overal in games. Qua games uit 2019 hebben bijvoorbeeld Borderlands 3, Code Vein en Planet Zoo allemaal Denuvo ingebouwd.
Toch zijn er ook uitgevers die juist absoluut niets met DRM te maken willen hebben. De partij die hier waarschijnlijk het meest bekend om staat is CD Projekt. Afgezien van dat ze de makers zijn van de gerenommeerde The Witcher serie, beheren ze namelijk ook een PC store-front ala Steam: GOG (voorheen bekend als Good Old Games). Mocht je een grondige hekel hebben aan DRM dan is GOG de website voor jou. Games die verkocht worden op GOG hebben namelijk nooit DRM. Vorig jaar kwam GOG met een “FCK DRM” campagne, waarbij ze poogden uit te leggen waarom, naar hun mening, DRM een slecht systeem is. Het spreekt dan natuurlijk ook voor zich dat The Witcher 3 geen DRM bevat.
Een ander frustratiepunt wat betreft DRM is de kwestie omtrent eigenaarschap van digitale producten. Als een consument bijvoorbeeld een game koopt via Steam, PS Store of Xbox Marketplace, betekent dat niet dat die persoon ook daadwerkelijk eigenaar is van het product. Als dat wel het geval was, konden we nog steeds horror-avondjes houden met de legendarische P.T demo.
Heeft een game geen DRM, betekent dat dat een game oneindig veel gekopieerd en verspreid kan worden. Dit heeft een duidelijk nadeel wat betreft piraterij. Het betekent echter ook dat geen enkele partij zomaar jouw toegang tot een game weg kan halen. Misschien dat DRM dus wel een double-edged sword genoemd kan worden.
Opmerkelijk trouwens: Capcom had het sowieso al makkelijk gemaakt voor de piraten. Op de een of andere manier is Capcom erin geslaagd om per ongeluk een Denuvo-vrije versie van Resident Evil 2 te leaken. Volgens de website DSOGaming kon een gamer met die versie een framerate winst behalen van tussen de 4 en 12 FPS. Eerder wist Capcom ook al per ongeluk een Denuvo-vrije versie van Devil May Cry 5 te lekken. Je zou bijna denken dat daar een stagiair rond loopt die een grondige hekel heeft aan DRM.