‘The Game Awards zijn zo corrupt als het maar kan’
Het zaakje stinkt, toch...
Nog geen account? Registreer hier
Zeg je Nioh 2, dan zeg je Skate en Steven. Er zijn maar weinig media-outlets in Nederland die twee echte kenners in huis hebben als het gaat om uitdagende Japanse action RPG’s. Je weet dus ook al vooraf dat wat deze twee heren in deze review gaan beweren over het spel, ook daadwerkelijk hout snijdt. Ze hebben de eerste Nioh beiden tig keer uitgespeeld. Overigens hadden we de game ook aan niemand anders op de redactie kunnen geven. De meeste presentatoren durven de titel niet eens op te starten, bang als ze zijn compleet door te draaien door de hoge moeilijkheidsgraad. Wie weet dat we Nioh 2 dan ook een keer terug zien in de rubriek ‘Uit de Comfortzone’.
Voor Skate en Steven geldt precies het omgekeerde. De gameplay van Nioh 2 is dat wat de heren in een game zoeken. De enorme uitdaging die de gamer voorgeschoteld wordt. De dunne scheidslijn tussen frustratie en voortgang. De acceptatie van het vele dood gaan. Het masochistische verlangen om door falen beter te worden. It’s all there. En de twee vreten het. Met liefde.
We denken dan ook dat iedereen benieuwd is wat deze twee kenners van de nieuwste creatie van Team Ninja vinden. Deel 1 was een ware verrassing. Je kunt het rustig een sleeperhit noemen. Deel 2 kan dat verrassingseffect niet meer inzetten. We weten wat Team Ninja kan en we hebben bepaalde verwachtingen. Er is een standaard gezet. Nu, zijn die verwachtingen waargemaakt? Is de balans tussen frustratie en voortgang wederom perfect? Voelt het vechten ouderwets strak aan en valt falen enkel toe te schrijven aan de eigen onkunde? Je ziet het in deze review van Nioh 2 door Skate en Steven. Moeten we de game kopen, wachten tot hij in de budgetbak ligt of gewoonweg slopen…